það er gott að sita með höfuðið upp við gluggan í strætó og finna nasavængina hristast.
Í morgun voru í strætó, auk barnana og útlendingana sem eru þar venjulega á sunnudagsmorgnum, tvær heyrnalausar konur, einn blindur, einn haltur og svo einn sem var svo timbraður að hann ældi barasta í vagninn. Hvað í ósköpunum var hann að vilja út svona snemma? Af hverju var hann ekki bara áfram heima hjá sér? Eða var hann kannski ekki að koma heiman að? hmmmm

Ég lét klippa mig um daginn og klipparanum fannst ég greinilega vera með of þykkt hár því hann ákvað að þynna það rosa mikið að ofan og framan. Núna er ég annaðhvort eins og krabbameinssjúklingur á lyfjakúr eða Ingibjörg Sólrún. Ég geri mér ekki alveg grein fyrir því hvort er verra !  ¶ 1:28 e.h.