Hér situr maður með hvíta lestarstjórahúfu. Hann er að klippa og líma. Hvar er ég og hver á eiginlega heima hérna?'? Leikföng og skítugir sokkar á gólfinu. Ímigin bleia, skítugt leirtau, hreinn og óhreinn þvottur rennur saman í bing. Þetta er fáránlegt, hér hljóta að búa börn en þau eru hvergi sjáanleg. Bara kallinn með húfuna og ég. Svo er súr kántrítónlist á fóninum, eða undir geislanum eða hvað þetta nú heitir. Ég ætla að gá hvort ég geti sofið hérna einhverstaðar og sjá svo til á morgun..............