Það er skrítið hvernig sumir dagar bara líða án þess að maður geri nokkuð. Maður bara einhvernvegin lufsast áfram og finnst fáránlegt að einhverstaðar úti í veröldinni séu jafnvel börn að fæðast eða menn að undirbúa stríð.
Í mínum heimi gerist ekkert markvert, maður bara dundar sér við að sópa upp brauðmylsnu, fær sér stöku kaffibolla og horfir löngunaraugum á alla fleti sem maður gæti lagst flatur á.
Enn skrítnara er að svona dagar virðast oftast koma daginn eftir að maður er búinn að vera að drekka brennivín!