SUNNUDAGUR FRÁ HELVÍTI

Ég ætlaði að ganga niður að Reykjavíkurtjörn með börnin í dag, var sko alveg í stuði og vildi svo gjarnan gleðja hana Stínu mína með smá heimsókn í leiðinni. En við urðum fyrir hrottafenginni svanaárás við Christianshavns-vold og treystum okkur ekki til að standa augliti til auglitis við fleiri fjaðraða fjandvini í dag. Fram að þessu hefur mér tekist að halda alltaf kúlinu hvað hræðslu varðar þegar börnin mín eru með mér, en í dag var það ég sem hrópaði: "Flýum, flýum!! þeir ætla að éta Arnald !!! og svo hljóp ég af stað, burt frá þessum furðuskeppnum. Hefur bæ ðe vei einhver lifandi maður heyrt Svanasöng? Þetta er bara bölvað garg. ( kannski ætti ég að fara varlega í að tala illa um fugla???) Á leiðinni heim trúði Þorbjörg mér svo fyrir því að svanirnir hafi ætlað að éta úr henni hjartað. Kannski að ég feli bókina um líkaman í einhvern tíma, lestur hennar getur eflaust haft í för með sér rosa martraðir þegar maður er bara ný orðin fjögurra. Allt í blóði og bakteríum ínní okkur, ógeð.

Við komumst hins vegar á frábæra listasýningu , sem var hönnuð fyrir börn og höfðaði kannski þess vegna svona vel til mín. Hún er í Nicolaj kirkju sétt neðan við strikið, ef einhver á leið þar um. Svo fengum við okkur kaffi og kökur og svona. Og svo hamborgara og franskar og popp og kók og súkkulaði og mér er orðið bumbult.
farin að horfa á Lalla djóns......   ¶ 9:06 e.h.