Saga
Það var einu sinni strákur sem var puttalaus með sjónskekkju og hósta. Honum var svo sem alveg sama. Hann kom frá eðlilegu heimili og átti bæði mömmu og pabba. Mamman og pabbinn höfðu alltaf sagt að hann væri ekkert verri en þeir sem væru með tíu putta og hann trúði því. Þau höfðu hins vegar ekkert sagt um sjónskjekkuna eða hóstan. þau vissu nefnilega að það væri slæm blanda. Svo varð strákurinn fullorðinn og hitti konu. Þau giftu sig og allt virtist vera í lagi.
En seinna kom í ljós að konan var bæði morgunfúl og skapvond og þá hugsaði maðurinn með sér; Ef ég væri ekki með sjónskekkju og hósta ætti ég betri konu. Hann var leiður yfir þessu og þorði ekki að hugsa það til enda hvernig konan hans væri ef hann væri líka með tíu putta.  ¶ 9:45 f.h.