Núna man ég hvers vegna ég er ekki að flækjast mikið úti á kvöldin. Það er óge... leiðinlegt að vera þreyttur. Ég rétt hékk uppi fyrir hádegi í dag, vaknaði svo yfir miðjan daginn og svo kom þreytan aftur. Breyttist í pirring og ógeð sem auðvitað fá aðeins að bitna á mínum nánustu. Ég geri sko vel við mína!
það var samt alveg gaman í gær en ekki nógu gaman til að nenna að vera svona leiðinleg daginn eftir. Og ekki var ég þunn eða neitt, bara þreytt. Ég er orðin alger kerling. Gömul fyrir aldur fram. Útslitin af illri meðferð og umhyggjuleysi.
En bæ ðe vei. Ég tými sko alveg að kaupa nýja sokka fyrir börnin mín. Það er bara eitthvað sem gerist í hausnum mínum þegar ég sé alveg heila sokka eða sokkabuxur með smá ( eða stór) göt á tánum, sem gerir það að verkum að ég fer að reyna að stoppa í þau. Klikkun.