Í gær héldum við upp á eins árs afmæli Arnaldar Goða. það var mikil hátíð, ís, kökur og meiri ís og enn þá meiri ís. Ís klikkar aldrei ( nema hann bráðni) og maður þarf heldur ekki að baka hann!
Annars ætti ég nú að vera að pakka niður, ég bara nenni því ekki og málið er ekki flóknara en svo að það sem fer ekki niður í tösku, fer ekki með til Búlgaríu. Þá þarf ekkert að æsa sig yfir því.