Jæja, það sér ekkert fyrir endan á þessu neitt. Það er alltaf eitthvað. Heimilið lítur út eins og eftir sprengingu, ekki bara á dagin þegar við erum öll heima við, heldur alltaf. Við bara rétt komum inn, hendum frá okkur dóti, sækjum eitthvað annað stöff og svo aftur út. Öll herbergi eru undir lögð haugum. Inni hjá Þorbjörgu eru tveir aðalhaugar; fötin sem ég finn til á kvöldin og hún neitar að fara í og svo haugur af drasli sem við komum með heim úr grillveisluafmælisinnfluttningspartýi síðustu helgi. Baðherbergið er fullt af óhreinum þvott, sem við neyðumst líklega til að þvo um þessa helgi vegna þess að stelpan pissaði á hauginn rétt í þessu. Í Herbergi okkar hjóna renna sama hálfskítug barna- og fullorðinsföt, vinnufötin hans Sigga, hrein rúmföt, sem af óskiljanlegum ástæðum lentu inni í rúmi í staðin fyrir uppí skáp, allir kjólarnir mínir, (nema sparikjólarnir) af því að ég gat ekki alveg ákveðið mig hér um daginn og svo allir staðalhaugarnir auðvitað. Stofan og eldhúsið..... Púff. Ég hef bara ekki komist að tölvunni fyrr en núna fyrir dóti.
Það er ekki eins og við náum að grynnka á þessu um helgina. Í kvöld kemur María frænka Guðmundsdóttir með vinkonu til að gista. Ekki tökum við mikið til þá.
Á morgun förum við í afmælisveislu hjá Janusi skólabróður frá kl: 14:00 og fram eftir. Líklega verðum við að þvo í fyrramálið svo að ekki tökum við mikið til þá.
Á sunnudag ætlum við á karnival København og svo fáum við nágrannana í mat um kvöldið. Ekki tökum við mikið til þá.
Á mánudag verðum við líklega bara of uppgefin eftir helgina til að taka til.

Það er bara engin spurning, við verðum að fá okkur stúlku!  ¶ 6:37 e.h.