Með hor og hósta haltraði ég í skólan í morgun. Helvítis, helvíti, hugsaði ég.
- Nå, du går bare med føderne og ikke noget andet imens, du!"
- Hvurslags er þetta, sagði ég höst og sneri mig næstum úr hálsliðnum. Var þá ekki bara kominn dani einn mikill.
Við urðum samferða í skólan og þar fékk ég mér te sem ég darkk. Síðan hefur hóstinn minnkað og horið rutt sér leið út nösum mínum niður í horpappírinn.
Mergjaður dagur.