Í dag var ég næstum búin að æla á Lars, hann er kennarann minn. Hann var ekkert ógeðslegur, ég var ekkert timbruð eða veik. Ég var bara svona stressuð að ég var næstum búin að æla bara. Ekki gott það.
Á morgun ætla ég að klippa snilldina niður í þrjár mínótur, eða eitthvað.
Jólagjafir = enn óföndraðar.
Mynd= enn ókláruð.
Frumsýningarpartí = enn óvíst.
Skór = komnir út í glugga.
Krakkar = einn sofandi, hinn grenjandi.
Ég = þreitt og með svitalykt.