Á mig herjaði eyrnabólga, bara svona upp úr þurru; blúbbs.....komin með eyrnabólgu.
Þá stakk ég bara hvítlauk í eyrað og lagðist svo á hitt ( það græna) svaf á því í nótt og tara: allt miklu betra í dag.
Lítið suð í dag og ekki þessi óþolandi drömm end beis taktur sem ælaði mig lifandi að drepa í gær.
Þorbjörg átti sórleik í gær, eins og svo oft áður. Við sátum og gæddum okkur á tei og brauði eftir að þau komu heim úr leikskólunum í gær, vorum bara eitthvað svona að spjalla. Það allt í einu stynur hún: "Hannes, Hannes....ég sakna svo langafa míns" ( hann dó sko síðastliðið vor ) Svo fór hún inn í herbergi og kemur svo aftur með eitthvað fyrir aftan bak og spyr elsku mömmu sína hvort hún megi horfa á teiknimyndir. Nú, af því að mömmunni var svo illt í eyranu leyfði hún það. Það næsta sem hún, mamman, sér er hvar stúlkan situr með mynd af langafa sínum heitnum í kjöltunni. Hún var að leyfa honum að horfa á teiknimyndir af því að henni fannst svo leiðinlegt að hann væri dáinn. Svo sátu þau þarna saman og annað slagið spurði hún :" Er þetta ekki skemmtilegt" "Júúúú" svaraði hún svo fyrir hann djúpri röddu!  ¶ 8:00 f.h.