Í gærkvöldi sat ég skælandi fyrir framan sjónvarpið. Fréttaskýringarmynd um Eþópíu. Ég grét yfir svanga fólkinu sem er að deyja Þar núna. Og ég grét yfir því að við erum voða ánægð öll með okkur af því að við keyptum "fíd ðe vörld" plötuna og horfðum á "læf eid". Ömurlegt. Fór svo inn til feitu velmegunnargrísanna minna og vældi svolítið yfir þeim sofandi. Af feiginleika yfir því að þau væru nú ekki að deyja. Og fyrst ég var nú byrjuð að góla þetta, splæsti ég bara í nokkur tár yfir endursýningu frá óskarnum líka. En þá var líka nóg komið og ekki laust við að ég væri farin að finna til vökvataps.
Drakk svo fullt, fullt af vatni og fór að sofa, rauðeygð og sjúandi upp í nefið.  ¶ 9:46 f.h.