Annar gestanna okkar vaknaði í nótt og fann ekki klósettið. Varð svolítið leiður fyrir vikið og tilkynnti mér það að mamma hans hafði sagt að ef hann yrði sorgmæddur á ferðalaginu yrði hann að tala við einhvern. Ég hékk sum sé utan í kojunni í hálftíma í nótt og talaði getinn út úr sorginni. Fyrir vikið var mjög erfitt að koma honum fram úr í morgun klukkan korterí fimm svo hann gæti flogið til Kosovo. En það var voða glaður gestur sem kvaddi okkur í morgun með magann fullann af kornflexi.
Ég ætla, hins vegar, með vogrísinn minn til læknis og fara svo út að leika við hinn gestinn, sem sefur vært með eyrnatappa og veit upp á hár hvað klósettið er.  ¶ 7:40 f.h.