Á leiðinni í vinnuna hjólaði ég oní hrákslummu. Hún var bæði seig og lífseig, hékk á dekkinu í gegnum hálfan bæinn. Teygðist og togaðist við hvern hring sem dekkið fór og var alltaf að þvi kominn að slettast á hægri fótinn á mér.
Annað markvert sem ég sá á leiðinni voru pönkarar, eða hvað sem þetta gataða fólk nú kallar sig. Það var þriðji hver maður uppi á norrebrú gataður í bak og fyir. Ég var alveg stein hissa, venjulega eru næstum bara skýluklæddar múslímakonur þarna uppfrá. Hmmm?
Annars er það í fréttum að ég er búin að týna þvottakortinu, sem er mjög ólíkt mér, og ég er gjörsamlega niðurbrotin yfir því. Ekkert húsmóðurlegt að gera svona lagað. Og hitt, sem ég get svo sem alveg sagt frá, það fréttist allt hvort eð er; Ef er læst hjá okkur hjónum erum við að ríða!   ¶ 12:13 e.h.