Merkilegt hvað sumar konur virðast hafa mikið pláss undir höndunum.  Þær geta spásserað um bæin með pæjutöskur svo stórar að þær virðast geta innihaldið hálfa búslóð, á öxlinni án teljandi vandræða. Mér hefur alltaf þótt þetta voða sjarmerandi. Sérstaklega á sumrin, þá finnst mér rosa spennó að fara út með stóra strandtösku, fulla af einhverju dóti, og líta út fyrir að vera að fara að gera eitthvað voðalega skemmtilegt. En alltf klúðra ég þessu lúkki. Taskan ( og ég hef prófað fleiri en eina) er alltaf að detta út af öxlinni og ef mér tekst að klemma hana upp á bak lít ég út eins og ég sé með stærðar kryppu en alls ekki fyrir að vera að fara að gera eitthvað skemmtilegt. Peysan eða jakkinn er allur í stórri krumpu undir haldföngunum( eða hvað það nú heitir) og engin klassi yfir mér. Skammlaust, að því ég sjálf tel, get ég verið með örveski svona á öxlinni, en aðeins í skamma stund í einu, án þess að missa kúlið.
Hvað ætli maður geti lært svona kúnstir?  
  ¶ 7:43 e.h.