AAAAaaaahhhhhhh. Heima!
Nú er ég hætt að vera hressa djammpían í bili og aftur orðin virðuleg frú og húsmóðir. Mér finnst það eiginlega bara betra, ekki eins líkamlega erfitt. Fyllibyttur eiga virðingu mína alla, þetta er allt harðduglegt fólk að geta drukkið svona mikið.
En mikið svakalega er búið að vera gaman. Og mikið svakalega er ég búin að hlæja mikið. Ég held að ég hlæi ekki nóg dags daglega, ætla að bæta úr því og hlæja og hlæja í framtíinni. Og mikið svakalega var ég eitthvað sæt um helgina. Og mikið svakalega á ég góða vini og mikið svakalega hlakka ég til að hitta börnin mín og svo manninn í kvöld. og mikið svakalega er ég þreitt!
  ¶ 12:48 e.h.