Í gærkvöldi rann það upp fyrir mér að ég hef ekki gefið svo mikið sem eina krónu í söfnunina miklu. Mér fannst ég voðalega ill manneskja eitthvað. En svo svaf ég svo vært þrátt fyrir þetta að það getur ekki verið að ég sé alslæm. En hvað veit ég, það getur svo sem vel verið að bara þeir raunverulega góðu vakni upp allar nætur af stöðugum áhyggjum af heiminum en við, ilmennin, sofum á okkar græna. Þetta kemur málfræði svo sem ekkert við svo ég er hætt, í bili!