Skrítið hvað maður er stundum asnalegur. Ég gerði mér vonir að Ingibjörg kæmi og æti skonsur með okkurí hádeginu og hellti þess vegna upp á tvo kaffibolla í stað eins. En svo ákvað monthænan sú arna að snæða með eiginmanni sínum, sem var allt í lagi sko, en mikið rosalega sá ég eftir kaffinu þegar ég helti því niðurí vaskinn eftir matinn. Fannst þetta vera rosalegt bruðl. Ég hefði ekki séð eftir kaffinu oní Ingibjörgu og það vekur hjá mér eftirfarandi spurningu: Er virkilega svona mikill munur á Ingibjörgum og vöskum?