þau eru miklu klárari en ég, börnin mín.
Á leiðinni heim frá Íslandi keyptum við okkur nammistauk sem átti að eta úr þegar væri disney-sjó í sjónvarpinu. Ekkert endalaust nammivæl, bara étið úr stauknum á föstudagskvöldum yfir teiknimyndunum. Svo er víst endursýning á laugardagsmorgnum, en í mínum huga er það alls ekki alvöru disney-sjó, svo ég sagði bara við AG í svefnofunum í morgun " jájá, tvö nammi!". Hélt örugglega bara að hann væri að leika, eða mig að dreyma eða eitthvað. Alla vega grunaði mig alls ekki að stóra systirin hefði klifið lóðrétta skápbrún og náð í nammistaukinn. En það var ekki fyrr en henni blöskraði nammiát litla bróðurs og hún kom með baukinn inn í rúm til mín svo ég gæti passað að hann æti ekki allt upp til agna, að það rann upp fyrir mér að það væri líka disney á laugardagsmorgnum og þá má maður éta upp úr stauknum!  ¶ 8:38 f.h.