Þá er ég loksins ein. Hef loksins tíma til að gera það sem ég þarf að gera, málið er bara að ég get ekki ákveðið á hverju ég á að byrja. Hlaupa? Lesa? Læra? Borga reikninga? Kaupa mér hjól? Leggja mig? Fara í búðina? ohhhh endalausar ákvarðanir. Best að byrja bara á að hanga í tölvunni.
Nýustu fréttir af grátmálum: Ég klökknaði í morgun þegar ég heyrði soninn segja fullmótaða setningu á dösnsku við kollega sinn. Ég er sem sagt ekki alveg tilfinningalega dauð. En hins vegar er svolítið skerí að það sé eitthvað tungumálafettis sem hleypir út á mér tárum!