Ég get ekki hlaupið í tuttugu og þriggja stiga hita. Það er bara ekki hægt. Í dag var ég eins og sigurvegari í blautbolskeppni áður en ég var lögð af stað ( hér geng ég út frá því að í blautbolskeppni vinni sá sem er í blautasta bolnum). Það bograði svoleiðis af mér svitinn bara við það að fara í hlaupagallan að þegar ég var komin út á tröppur snéri ég við. Mission impossible. Ætla bara að hamast við að taka til og þrýfa í gallanum í staðinn og gera svo nokkrar armbeygjur á eftir. Það er nefnilega væntanlegur hingað ákaflega mikilvægur næturgestur og foreldrum viðkomandi er nógu mikið í nöp við mig svo ég ætla ekki að verða til þess að aðilinn komi allur í rykhnoðum heim.
Jú og ætli tiltektin sé ekki líka út af afmælinu sem stendur til á morgun. Auðvitað er morgundagurinn eini dagur vikunar sem er spáð þrumum og eldingum með tilheyrandi rigningu, einmitt þegar ég þarf að nota "útið" til að halda afmælisveislu sonarinns. Og þá kveð ég.....bless.  ¶ 10:18 f.h.