Per, sem var afleysingarmaður í skólagarðinum í dag, hefur greinilega fengið lánuð fötin hans Bents. Stuttbuxurnar voru eins, hvítu sportsokkarnir, klossarnir, þvældur stuttermabolurinn og vestið sem hann var í yfir bolinn. Allt alveg eins. Per kallaði mig dömu og það rann upp fyrir mér að ég man ekki til þess að hafa verið kölluð það áður. Ég kunni vel við það. Svo kom Per og talaði aðeins við mig, sagði mér að vökva tómatplöntuna og reif svo upp fína "blómið" sem var í gulrótarbeðinu. Sagði að þó það væri fínt þá myndi það taka alla næringu frá gulrótunum. Þá komst ég að muninum á Bent og Per. þeir eru alls ekki eins. Það er sápulykt af Per en súr bjórlykt af Bent. Ég kann betur við Per.
Svo kom enginn í húsið nema Guðmar og einhver kona með barnabarn sitt og hún sagði barninu að spyrja "stelpuna" hvort það væru til ísmolar. Þá fauk örlítið í mig og ég vildi ekki einu sinni fara inn í eldhús og þykjast athuga með ísmolana, sem ég vissi að voru ekki til. Sagði barnabarninu að ég ætti enga ísmola og komst að því að ég er hætt að vera stelpa. það er örugglega svoltið síðan það gerðist.
Á leiðinni heim hjólaði ég í framhjá Kongens have. Þar var verið að spila jass, allt var yfirfullt af fólki og ég velti því fyrir mér af hverju ég væri ein.  ¶ 8:52 e.h.