Ag byrjaði í leikfimi í gær. Það var rosalega skemmtilegt fannst mér, honum fannst reyndar söngurinn og það stöff vera óttaleg tímasóun, vildi bara vera að hlaupa og kasta hlutum allan tíman, skiljanlega. Munurinn á þessari leikfimi og þeirri sem ég fór í með ÞS þegar hún var á svipuðum aldri er svo sem enginn, en það var miklu skemmtilegara í gær en í öllum þeim tímum sem ég fór í með ÞS. Viljiði vita af hverju??? Eins skrítið og það kann að vera, var það vegna þess að í gær var meiri parturinn af foreldrunum pabbar og þeir léku sér ekkert minna en krakkarnir. Þetta gerði það verkum að: A) það var ekkert safnast saman í litlum hópum og dagvistunarmál hverfisins rædd á innsoginu í hálfum hljóðum og B) ég var ekki eina manneskjan sem lék mér að öllu flotta dótinu.
Auðvitað þarf að ræða dagvistunarmál, sjúkdóma og uppeldi og ég veit ekki hvað í hálfum hljóðum á innsoginu stundum, en það er bara svo miklu, miklu skemmtilegra að leika sér. Og svo held ég það sé líka mun hollara.  ¶ 6:37 f.h.