Sonur minn er að gera útaf við mig. Ekki nóg með að hann sé þrjóskur og hafi ákveðnar skoðanir á öllum hlutum, heldur er hann núna búinn að bíta það í sig að vera ekki í neinu nema "flottum" fötum. Og hvað eru "flott" föt, gæti maður spurt sig.......jú það eru tvær hettupeysur sem hann á og einn spæderman bolur. Þetta getur verið nokkuð snúið þegar maður stendur sig ekki nógu vel í þvottinum og það líða kannski nokkrir dagar án "flottu" fatanna.
Dagar sem eru á allan hátt ómögulegir fyrir alla í fjölskyldunni af því að litla "fashion victim-ið" öskrar á flott föt sem hvergi eru að finna í hillunum og stóra barnið, fullt samúðar yfir óréttlæti móðurinnar sem virðist hafa eitthvað annað að gera við lífið en að þvo öllum stundum og neitar að hlaupa til og kaupa fleyri "flott" föt, grefur upp úr órheinatauskörfunni hettupeysu með hafragraut og hori og býður bróður sínum en hlýtur að launum skammir frá yfirvaldinu sem tekur "flottu" peysuna strax úr umferð, sem auðvitað framkallar nýtt grátkast hjá litla skrímslinu. Á meðan fer móðirinn í gegnum allt litróf tilfinninganna og reynir að beita öllum mögulegum leiðum til að komast að einhverri lausn áður en klukkan slær átta og allir koma of seint í skólan; skammar, biður, öskrar, hótar, talar ofboðslega hægt og varlega, faðmar, kyssir, beitir fortölum og endar á því að drífa barnið út á nærbolnum einum fata........  ¶ 7:03 f.h.