Ég svaf yfir mig fyrsta skóladaginn. Æi, er það ekki bara allt í lagi? Ég var hvort er var ekki tilbúin að byrja í skólanum alveg strax. Svo er ég næstum búin að drepa öll blómin mín. Mig er farið að gruna að öll þessi fölnuðu lauf tákni dauða en ekki einhvern vetrarham, eins og ég er búin að reyna að telja mér trú um. Hvítu nærbuxurnar mínar og sparidúkinn litaði ég ljósblá/grá með náttfötunum mínum. Þannig að það má með sanni segja að lífið leiki í höndunum á mér.