Nú dregur til tíðinda, hér hefur ekki snjóað síðan í gær! Það er samt drullu skít kalt, en sólin skín. Við ÞS erum ennþá heima sem er svo sem ágætt, hún er svo skemmtileg, en samt er alveg merkilegt hvað hún skynjar ógnir skólabókanna minna. Hún getur unað sér við sjónvarpsgláp eða tölvuspil án þess að yrða á mig svo lengi sem ég er ekki að lesa skólabók. Um leið og þær eru komnar fram, þarf hún óstjórnlega mikið að segja mér frá, spila uno, eða eitthvað annað mikilvægt. En svona er þetta bara. Ég held ég þrífi frekar heimilið í dag en að freista þess að læra nokkuð.
Arnaldur hefur bara verið nokkuð spakur síðustu daga. Hann er orðinn svaka góður í dönsku allt í einu og eitthvað virðist það bitna á móðurmálinu. Allaveg er hann búin að búa til sögnina -að mjúka- sem hann notar eins og við hin notum -að finna- D.: má ég mjúka hvort þetta er kalt.
Annars gengur lífið bara sinn vanagang þangað til á morgun, vona ég, en þá fæ ég Stínu Kristínu í kaffi í þrjá heila daga. Svakalega verður hellt uppá þá, maður minn!  ¶ 9:38 f.h.