Þú veist að þú ert lifandi þegar þú situr á kaffihúsi með vinkonu þinni, eftir að hafa verið á ljósmyndasýningu og fattar að þú átt að vera hinum megin í bænum af því að þú átt að sækja barnið þitt og fara með það til læknis eftir fimm mínútur.
Þú veist ennþá betur að þú ert lifandi þegar þú hjólar eins og bavíani til að reyna að komast nokkurn vegin í tæka tíð og keðjan dettur af hjólinu þínu og þú þarft að hlaupa restina af leiðinni með 10 kíló af skólabókum á öxlinni.
Það er langt síðan mér hefur fundist ég svona mikið lifandi!