Ég var svo utan við mig og einkennileg eftir jógatímann í gær að á undarlegan hátt tókst mér, þegar ég var að koma dýnunni fyrir inni í kompu, að lemja hausnum og nefinu í eitthvað, hurðakarm og hillu, held ég, með þeim afleiðingum að í dag er ég ekki einungis með strengi heldur líka sár á nefi og kúlu á haus. Þetta er einhver ljótasta settning sem ég hef sett saman lengi, en hvað um það. Það ljóta verður að vera til svo hið fallega sé fallegt.
Ég er farin að læra...