sunnudagur, maí 28, 2006
|
Ég er svo kvefuð í hausnum og brjóstinu. Það er svo erfitt að lesa undir próf þegar maður er svoleiðis og ég get ekkert hlaupið. Ég get ekki ákveðið hvort ég eigi bara að leggjast í rúmið og vera "veik" þangað til þetta klárast eða hvort ég eigi að rembast við að lesa. Hingað til hef ég lesið eins og ég hef getað, en það er ansi lítið og kvefið vill ekki láta mig vera, en ég hef ekki samvisku til að liggja bara og sníta mér og drekka te, því ég verð að lesa. Andskotans bölvað rugl bara. Finnst ég vera föst í horheimi sem ég kemmst ekki út úr. Hausinn virkar ekki og líkaminn slappast og buxurnar þrengjast...
