Þá er haustið komið. Það stimplaði sig inn klukkan 5:47 með ofsalegri rigningu og háfaða roki. Ég læddist fram í stofu í myrkrinu og settist við gluggan. Syrgði sumarið sem ég sá fjúka í burt eða skolast niður í pollana með rigningunni. Kannski það sé hægt að ná í síðustu dreggjarnar af því með því að vaða pollana í dag. En mér finnst að því sé bara lokið og nú meigi næsta árstíð koma. Haustið. Með löngum gönguferðum og heitu kakói. Gulnuðum laufblöðum og köldu nefi. Lopapeysum og skólabókum. Ævintýraferðum á versterbro. Haustið verður gott.