laugardagur, nóvember 25, 2006
|
Ég er ekki enn búin að fá skóna, er að rembast við að hugsa ekki um þá stöðugt, það á nefnilega að heita svo að ég sé að læra. Annað sem ég er að reyna að hugsa ekki um er; íbúðin sem ég ætla kannski að kaupa mér á Háteigsveginum, vísurnar um Ingibjörgu sem ég er búin að heita henni að semja og húfuna sem ég ætla bráðum að prjóna.
Áðan sá ég montið tré. Tré sem stóð eitt, langt frá öllum hinum, hátt og mjótt og alþakið laufum á meðan hin tréin norpuðu í nepjunni alsber og brothætt. Ég hugsaði með mér, mikið ansgoti er þetta montið tré og hljóp framhjá.
Áðan sá ég montið tré. Tré sem stóð eitt, langt frá öllum hinum, hátt og mjótt og alþakið laufum á meðan hin tréin norpuðu í nepjunni alsber og brothætt. Ég hugsaði með mér, mikið ansgoti er þetta montið tré og hljóp framhjá.
