Púff, sem betur fer finnst mér gaman að skrifa. Er búin að sitja við síðan klukkan tíu í morgun, ef frá er talinn smá göngutúr. Er búin. Finnst engin skömm í að glápa smá á sjónvarpið áður en ég skríð í bælið. Finnst heldur engin skömm í að fara ókristilega snemma að sofa. Ég get bara ekki sagt að ég finni fyrir nokkurri akkúrat núna. Furðulegt!
p.s. guð, ef þú lest þetta, þá væri ég alveg til í slatta af æðruleysi í viðbót, ég virðist ekki eiga alveg nóg af því. Takk.