Obb bobb obb !!!!
|
Djö, er ég tóm eitthvað. Veikindin sem komu á föstudaginn og ég hélt að ég hefði drekkt í rauðvíni á laugardaginn eru enn að hrjá mig. Samt er ég eiginlega ekki veik, bara slöpp, með bein- og hausverk og almennt slen og heilinn virkar bara alls ekki. Þá væri betra að vera bara almennilega veik og liggja í rúminu. En ég hangi hér og glápi á verkefnið mitt sem breytist ekkert, sama hvað ég horfi stíft á það. En samt held ég áfram að glápa á það. Teið hefur engan lækningarmátt, en er bragðgott, það gerir mér gott. Að teið sé bragðgott, það er að segja. Svo er líka gott að ég þarf bara að fara einu sinni enn í vinnuna, til að setja arftakann inn í starfið. Það eitt gefur mér meiri tíma til að geta horft á verkefnið á tölvuskjánum. Adnsk...hvað get ég gert? Ég get ekkert gert, verð bara að bíða og glápa og vona og trúa og treysta. Á sjálfa mig.
|
Þessar voru hressar!
|
Þessir gaurar skemmtu sér vel í gærkveldi!
|
Þegar klukkan var fimmtán mínútur gegngin í níu, var ég búin að láta flauta á mig strák!
Það kalla ég nú bara all gott, fyrir konu eins og mig...
|
Mig dreymir undarlega drauma þessa dagana. Ekki bara kaffiboð hjá bæjarstjórahjónunum á Bolungarvík ( sem ég þekki í raun bara pinku pons), heldur eru nú gamlir kærastar farnir að senda mér varnaðarorð í draumi.
Ég er svo sem alvön að dreyma einhvern þvætting, en þessi draumur situr eitthvað í mér. óþægilega. Kannski ég ætti að fara eftir ráðunum? Er samt svolítið smeyk um að þetta sé ekki neitt merkilegra en það sem það var; bara draumur.
|
Hér er allt rólegt barasta, enginn æsingur í gangi. Sólin skín, fuglarnir syngja og húsfreyjan syngur með. Loksins búin að ákveða hvernig verkefnið mitt á að líta út, þá er bara eftir að gera það. Og auðvitað snúa sér að næstu tveim. Mikið hlakka ég til eftir tvo mánuði, þá verð ég alveg búin með Kaupmannahafnarháskóla, jibbí kóla.
|
Steinsofnaði svoleiðis áðan, oná skólabók. Dreymdi að ég væri í heimsókn hjá Helgu Völu og Grími. Er búin að ákveða að það geti ekki verið fyrir neinu öðru en einhverju góðu. Kannski lærdómstörn.
Annars er ég alltaf að hugsa um lærdóminn. Hugsa um að ég ætti nú að fara að drullast til að gera eitthvað. Tvær vikur í afmælið hennar Elínar í dag og jafn langur tími í fyrstu skil hjá mér. Ég vil nú ekki taka svo djúpt í árinni að ég sé með allt niðrum mig, meira svona að ég sé rosalega ógyrt. Þarf að fara að safna saman lausum endum, og taka mig á, þetta er ekki svo mikið mál. Bara geraða!
En fyrst ætla ég að þurrka af og skúra, svo að blómin mín fallegu sem ég fékk áðan njóti sín sem best. Fara í sund með krakkana og passa mig á að fá ekkert samviskubit yfir því. Ég þoli ekki samviskubit, það er langtum verra en mýbit.
|
Nú skil ég börnin mín betur. þau hafa bæði gegnið í gegnum tímabil þar sem þau hafa harðneitað að teikna nokkurn skapaðan hlut, af því að það kemur ekki það rétta út úr pennanum.
Nú er ég að gera heimasíðu. Ég veit alveg nákvæmlega hvernig hún á að vera, en það kemur bara ekki það rétta úr Dreamweavernum!
|
Við verðum æ duglegri við það fjölskyldan að fara í sund. AG er farinn að myndast við að synda með froskalappir og ÞS er að klára sundnámskeið nr. tvö. Ég hef mest verið í því í vetur að þjálfa í mér þolinmæðina. Hanga í hlandvolgri barnalauginni og kasta bolta oní hring. Mér finnst bara ganga vel hjá mér.
Eins og lög gera ráð fyrir sjáum við á ferðum okkar í gegnum kvennaklefann mikinn fjölda nakinna kvenna. ÞS er mjög upptekin af þessu öllu saman. Brjóstum, rössum, örum, mjónum og fitubollum og bara öllu sem við sjáum. Fyrst átti hún það til að tala um þær við mig, konurnar, um leið og hún skoðaði þær, en smám saman hefur hún lært að það sé dónaskapur og nú tölum við um allt sem fyrir augu ber eftir að uppúr er komið.
Ég er svo sem ekkert mikið fyrir að glápa á berar konur. En ÞS fannst ég sýna þessu lítinn áhuga og eftir að hafa þurft að skamma mig nokkru sinnum, af því að ég hafði ekki getað talað um einhverja konu með ör á maganum eftir sund, er ég farin að taka mig á. Núna glápi ég næstum eins mikið og hún, en auðvitað bara til að gera tekið þátt í samræðunum.
Karlmaðurinn á heimilinu er sá eini sem er alveg ósnortinn af öllum þessum beru konum. Hann stendur bara undir sturtunni þangað til hann er dreginn undan og vafinn inn í handklæði.
Á mánudaginn var, vorum við svo í sturtunni og ÞS spyr mig allt í einu hvenær ég ætli að fara að klippa á mér hárið. Alveg grandalaus svara ég að ég sé nú að safna og sé ekkert að planleggja neina klippingu í bráð. " nei mamma, þú veist, "hárið"" segir hún og nikkar í áttina að klofinu á mér. "Mér finnst það vera orðið svolítið sítt".
Ég veit ekki hvort sé hægt að draga einhvern lærdóm af þessu. Hef oft sagt mér það, og reynt að sannfæra aðra um, að mæður séu helsta fyrirmynd stúlkubarna, en ég er ansi hrædd um að það séu frekar konurnar í sundlauginni.
|
Fíla svona daga þegar hlutirnir bara gerast áreynslulaust. Án þess að ég þurfi að sparka í rassgatið á mér til að drullast í gang. Vona að þetta haldist eitthvað áfram.
|
Nú blómstra kirsuberjatréin mín fyrir utan gluggann minn í síðasta sinn. Það er svolítið skrítin tilhugsun. Eftir ár verða tréin og gluggarnir einhverra annarra.
Ég ætla að setja niður haustlauka fyrir utan nýja gluggann minn svo ég sjái eitthvað blómstra næsta vor.
|
Í dag fórum við í sirkús. Sáum fíla og hesta og trúða og alls kyns. Meira að segja skó!
|
Ég fór í kongens have í dag. Að launum fékk ég skemmtilegheit með krökkunum mínum og brenda bringu.
|
Í gær var ég með hálsmen. Það þykir kannski ekkert svo merkilegt, svona eitt og sér, en ég var ekki bara með hálsmen. Heldur var ég með það ALLAN daginn. Ennþá gætuð þið spurt ykkur hvað sé svona merkilegt við það og hér kemur svarið; mér hefur alltaf, alla mína hunda og katta tíð, liðið eins og ég sé í gapastokk þegar ég er með hálsmen!
Kannski finnst engum þetta merkilegt nema mér, en það er líka bara alveg nóg. Ég hef aldrei skilið hvernig fólk getur burðast með gapastokkana sína út um allan bæ og jafnvel tekið sig bara ljómandi vel út. Heldur hef ég aldrei skilið endalausar hálsmena-gjafir frá henni Jódu minni í gegnum tíðina. En hún hefur náttúrulega bara haldið að ég ætti engin almennileg hálsmen, úr því að ég var aldrei með þau.
En ég hef í laumi dáðst að annarra manna menum. Stundum meira að segja borið þau upp að hálsinum og mátað þau á mér, lokuð inni á klósettum í heimsóknum. Reynt að finna út úr því hvað sé öðruvísi við þau, þessi sem hinir eiga, en mín. Af hverju eru mín ekki eins góð? Af hverju á ég bara gapastokka? Er Jódu eitthvað illa við mig?
Svo kom ég oft heim úr svona heimsóknum, upprifin og setti upp eins og eitt men. En men ó men, það var aldrei séns að ég gæti borið neitt þeirra.
Þar til allt í einu í gær. Og ég skil ekkert í því hvað gerðist. Var með grænan stein frá Jódu um hálsin heilan dag í gær og núna er ég ofsalega spent að hengja öll hin á mig eitt af öðru. En auðvitað tek ég bara einn dag í einu, eins og er svo sniðugt að gera í lífinu. Hvort sem maður sé með hálsmen eða aðra skrautmuni.
|
Ef einhver þarf að senda mér tölvupóst þá virkar slik ekki í augnablikinu og ég vil því benda fólki á að nota annað hvort gmail eða hotmail. Það er heidruno á báðum stöðum.
Núna eru það vanillute, rúsínur og lærdómur sem ráða ríkjum.
|
fyrsta bloggið úr nýju tölvunni. Er alls ekkert búin að læra á hana og finn bara at-merkið á dönsku, merkilegt, kannski ég sé bara orðin svona mikill hálfbauni? Annars er bara allt ágætt, mikið að gera og ég þarf að drýfa mig í að finna útúr þessarri eplatölvu...
|
Ég var líklega búin að minnast á það á þessum vettvangi áður, tölvan mín er biluð eða bara ónýt. Ég er bæði búin að panta viðgerð og nýja tölvu, en hvorugt er komið. Þið getið alveg haldið áfram við að agnúast út af þessum hesti fram í rauðan dauðan, en það gerist ekki mikið hér fyrr en einhver lausn finnst á tölvumálum heimilisins. Greyið AG hefur ekki spilað tölvuleik í mánuð!!!