Suma daga finnst mér ég vera svo lítil og vanmáttug og bíð bara eftir því að einhver komi og bjargi mér. Aðra daga, get ég tekist á við allt í heiminum. Er róleg og yfirveguð, stór og sterk og enginn þarf að bjarga mér.
Lúsablésinn er að fara í hyttetur á morgun, svo dagurinn fer í lúsaþvott og kembingar. Það er ekki frýnilegt að senda hana af stað með lús í farteksinu, þá koma nefnilega allir hinir heim með svoleiðis líka.
Sérvitringurinn ætlar að halda afmæli í leikskólanum á föstudaginn, heima á sunnudaginn og svo förum við í bon bon land á sjálfan afmælisdaginn. Er að pæla í að spreyja handa honum gamalt ÞS hjól í afmælisgjöf, þó að hann vilji það alls ekki. Kannski tekur hann við því ef ég kaupi líka handa honum kappakstursbílastöffið sem hann er búinn að óska sér svo lengi.
Ég er hins vegar í alls konar pappírsstandi; senda og ljósrita og sækja um og segja upp, ekki alveg það skemmtilegasta, en nauðsynlegt.