Ég gæti svo auðveldlega skrifað langa pistla um þessa skrítnu þjóð sem ég tilheyri víst og bý með, en ég kýs að gera það ekki. Ég held að mér myndi ganga illa að aðlagast ef ég ætlaði að agnúast út í allan hálfvitaganginn og aulaskapinn sem hún tekur upp á. Ég held að mér sé hollara að halda bara áfram að hrista hausinn, ein með sjálfri mér. Að minsta kosti svolítið lengur. Svo veit ég ekkert hvort ég fer með í vitleysuna, eða hvort ég láti í mér heyra einhverstaðar. En nú hristi ég bara hausinn.

Fórum á Abbababb í gær og það var voða gaman. Svo gengum við túr í elliðarárdalnum og það var nú ekkert síðra. Eiginlega var dagurinn bara fullkominn sunnudagur.

Að lokum er hér smá auglýsing; Lífrænt ræktað grænmeti (kartöflur, kál, spergilkál og rófur) frá Ara frænda í Hólabrekku kemur í Maður lifandi í dag, eftir að ég er búin í skólanum. Ég er nefnilega orðin grænmetisdreifingaraðili.  ¶ 11:21 f.h.