Myrkrið er svo dimmt. Það er allt í lagi ef maður legst upp í rúm, þá breiðir það sig yfir mann og umlykur algerlega. Verndar mann og passar. En þegar maður þarf að fara út og gera eitthvað er það bara kalt og dimmt. Og þó maður reyni að halda fyrir augun og ímynda sér sólskin, smýgur það á milli fingranna og þröngvar sér inn í hugann. Eina ljósið í myrkrinu eru appelsínugul blikkljós snjómoksturstækjanna.