Greyið kisa heldur örugglega að hún sé komin með alsæmer. Hún kom inn með fugl áðan, rosalega montin auðvitað, að vera að leggja sitt af mörkum til heimilisins. Ég brást skjótt við og mokaði líkinu oní plastpoka og hljóp með það út í tunnu á met tíma. Kötturinn hringsnerist um sjálfan sig og væflaðist fyrir mér á meðan ég rumpaði þessu af. Hélt líklega að ég væri að taka út veiðina.
En síðan er hún búin að vera að leita að fengnum út um allt hús og skilur ekki neitt í neinu. Þefar út í loftið og stekkur svo út um gluggann, kemur svo aftur inn og hnusar. Ég heyri hana alveg hugsa:"bíddu, var ég ekki með fugl hérna áðan? Gleymdi ég honum kannski úti?"  ¶ 9:24 e.h.