Á laugardaginn var ég að pæla í því að fara í sleik við framsóknarmann.
Núna er mér ljóst hvað ég hlít að hafa verið í annarlegur ástandi.
En það er ekki alveg málið; framsóknarmaðurinn spurði mig í aðdraganda sleiksins sem aldrei varð, hver uppáhaldsbókin mín er. Og mér varð orða vant.
Hver er eiginlega uppáhalds bókin mín? Meira að segja þegar ég hélt að lagþráður sleikurinn myndi verða að veruleika gat ég ekki stunið því upp hver uppáhaldsbókin mín er. Gat ekki gengið í augun á manninum með „rétta“ svarinu.
Síðan þá hef ég velt þessu mikið fyrir mér, þ.e. bókinni en ekki sleiknum, en er ekki komin að neinni niðurstöðu. Mér finnst eiginlega allar bækur að einhverju leiti vera uppáhalds. Nema kannski þær sem ég hætti að lesa.
Og hvaða fokking máli skiptir það, annað hvort viltu koma í sleik eða ekki!  ¶ 3:38 e.h.